All the Info you need

[Grimbo]

Για να αποφύγουμε αντιδράσεις τύπου "έχουμε του dig, και του Άλκη, τώρα και αυτό????" δεν σκοπεύω να κάνω DM για πολύυυυ καιρό ακόμα με όλα τα ωραία πράματα που ετοιμάζουν άλλοι DMs.

ΑΛΛΑ, αφού το έχω έτοιμο, I might as well post it. So here is my future campaign as DM:

3 Κανόνες:

#1 - Μπορείτε να φτιάξετε ότι allignment, race, template, class, multiclass etc. θέλετε από ECR 1/2 μέχρι και ECR 25.

#2 - Οι PCs μεταξύ τους δεν μπορούν να έχουν μεγαλύτερη διαφορά στο ECR τους από +-5, οπότε όταν έρθει η ώρα βρείτε τα μεταξύ σας.

#3 - Δεν μπορείτε να έχετε Divine Ranks.



Αυτά. Έτοιμο το campaign. No plot no setting. Είστε ότι θέλετε σε όποια περιοχή του Forgottern Realms θέλετε, η οποία έχει τροποποιηθεί με οποιοδήποτε τρόπο θέλετε. Get wild.

Μπορεί να παιχτεί σε 3 χρόνια - αλλά είναι έτοιμο από τώρα - φτάνει να ετοιμαστούν οι PCs.

[thanos2]

16-17 χρόνια πριν…

Η Nyn γεννήθηκε στο χωριό «» από μητέρα dwarf και πατέρα έναν περιπλανώμενο gnome (δεν τον γνώρισε ποτέ). Μεγάλωσε στη μικρή καλύβα της μητέρας της η οποία έφτιαχνε αντικείμενα από μέταλλο, όπως χύτρες και φτυάρια για το χιόνι. Δεν αγαπούσε ιδιαίτερα την δουλειά της, αλλά όπως έλεγε ήταν το μόνο χρήσιμο πράγμα που είχε μάθει τα νεανικά της χρόνια ανάμεσα στην φυλή της .
Δεν θυμάται πολλά άλλα από την μητέρα της, μια θολή εικόνα είναι ίσως το μόνο που της απομένει. Καθισμένη σε ένα κούτσουρο έξω από την καλύβα, μια από τις σπάνιες μέρες που ο ουρανός ήταν γαλάζιος, τα δυο της μάτια χαμένα στην απεραντοσύνη του, ενώ τα χέρια της να χαϊδεύουν απαλά τα ξανθά μαλλιά της Νyn.
Η ανάμνηση αυτή ωστόσο φέρνει μαζί τις άλλες… Αναμνήσεις οι οποίες ταράζουν τον ύπνο της Nyn από τότε. «Φωνές από τον δρόμο, τον χωριανών.. κραυγές τρόμου αλλά και πόνου... Άλλες κραυγές, σχεδόν τσιρίγματα, σε μια γλώσσα που η μικρή δεν καταλάβαινε, ένιωθε ωστόσο το μίσος μέσα στα λόγια… Η μητέρα της την είχε κρύψει και τις είχε πει να μην κάνει θόρυβο, έτσι τα δάκρυα έτρεχαν στα μάγουλα της, αλλά το στόμα της παρέμενε κλειστό… Προσπαθούσε να ακούσει τι γινόταν απέξω… Πέρασαν πολλές ώρες μέχρι που οι ήχοι μάχης σταμάτησαν… Παρ’ όλα αυτά έμενε κρυμμένη, ακίνητη και αθόρυβη στο ίδιο σημείο… Και καθώς οι ώρες περνούσαν έγιναν μέρες, πεινασμένη και διψασμένη η μικρή περίμενε την μητέρα της να γυρίσει.
Δεν άφηνε ωστόσο την κρυψώνα της. Σχεδόν έχοντας χάσει τις αισθήσεις τις μια μέρα είδε ένα μεγάλο λευκό αιλουροειδές να μπαίνει στην καλύβα, θυμάται ακόμα το πρόσωπο του που ήταν στραμμένο προς το μέρος της, χωρίς ωστόσο να την βλέπει.. Ένα δυνατό ρουθούνισμα του smilodon όμως ήταν αρκετό για να την αποκαλύψει. Από πίσω ακολούθησε ένα elf, το οποίο την πήρε από την καλύβα, θυμάται να προχωράνε για αρκετή ώρα και να καταλήγουν σε ένα μέρος με ψηλά δέντρα και άφθονη βλάστηση.
Πέρασε τα επόμενα χρόνια με τον Xilix… Για πολλά χρόνια δεν έβγαλε λέξη. Κρυβόταν από τα υπόλοιπα παιδιά τα οποία την αποφεύγανε λόγω του ότι ήταν διαφορετική. Πολλές φορές από κάποια κρυψώνα σκοτεινή τα παρακολουθούσε που παίζανε, αδυνατώντας να καταλάβει τι είναι αυτός ο περίεργος ήχος που βγάζανε, είχε μάθει πως λεγόταν γέλιο. Αλλά πέρα αυτό δεν μπορούσε να το κατανοήσει. Τις θύμιζε τους ήχους των goblins που είχαν σφάξει το μισό χωρίο μόλις τόσο πρόσφατα, έτσι είχε μάθει πως τα λέγανε από τον Χilix.
Ενώ τα χρόνια πέρναγαν, πάντα υπό την φροντίδα του elf druid άρχισε να ξαναμιλάει, αν και πάντα το απέφευγε. Η σιωπή ήταν κάτι το οποίο απολάμβανε εξάλλου, οι ήχοι τις φέρνανε εικόνες στο μυαλό, από μια άλλη ζωή, παλιά, που έπρεπε να αφήσει πίσω της.
Στα δέκα της επέστρεψε στην καλύβα που μεγάλωσε για πρώτη φορά. Βρήκε εκεί ένα dagger το οποίο η μητέρα της είχε φέρει από τους dwarves. Άρχισε να το χρησιμοποίει απέναντι σε μικρούς θάμνους, οι οποίοι στο μυαλό της ήταν goblins. Ώρες ατελείωτες περνούσε πολεμώντας τους θάμνους του χωριού. Κρυβόταν μόλις κάποιος περνούσε και συνέχιζε το έργο της μετά.
Κάποια μέρα όμως, απορροφημένη στη φαντασίωση της δεν πρόσεξε ένα από τα παιδιά το οποίο είχε πλησιάσει κοντά της. «Τι κάνεις κορίτσι?» της είπε. «γιατί μαχαιρώνεις τον θάμνο? Είσαι εκείνο το χαζό κορίτσι της dwarf? Εκείνο που τρελάθηκε όταν o Kharchvuk βίασε και σκότωσε την μητέρα σου στο raid..». Το όνομα κάπου το είχε ακούσει. Όλα θόλωσαν, ήταν ένας από τους ήχους που βγάζανε τα goblins. Και εκεί που ήταν το αγόρι, δίπλα στο θάμνο-goblin άλλο ένα goblin εμφανίστηκε ξάφνου και η Nyn του επιτέθηκε βίαια, 2 μαχαιριές στην καρδιά και μια δυνατή κραυγή ήταν τα μόνα πράγματα που το έγιναν πριν το goblin βρεθεί νεκρό στο έδαφος… Και κάπου εκεί το goblin ξανάγινε αγόρι… Oι πόρτες από το κοντινό σπίτι άνοιξαν και κόσμος κινήθηκε να δει τι είχε γίνει! Ευτυχώς όμως η μικρή είχε ήδη κρυφτεί… Το μόνο που μπορούσε να προδώσει τη θέση της ήταν ίχνη από δάκρυα στο χιόνι, τα οποία όμως γρήγορα πάγωσαν.
Ο Kharchvuk από ότι έμαθε ήταν το goblin, το οποίο είχε ηγηθεί της επίθεσης στο χωριό. Έμαθε επίσης πως ζει στα βουνά του βορρά. Άμεσα σχεδόν ξεκίνησε, με λίγες προμήθειες και το όπλο της μητέρας της. Στο ταξίδι προς τα βορρά και ενώ βρίσκονταν στις παρυφές του στοιχειωμένου δάσους μια αγέλη λύκων την εντόπισε. Στην προσπάθεια της να διαφύγει κινήθηκε προς το δάσος για να βρει να κρυφτεί. Γρήγορα χάθηκε.
Για πολλές μέρες περιπλανιόταν στο στοιχειωμένο δάσος. Μέχρι που την βρήκαν τα πνεύματα, το σκοτεινό και το σοφό του δάσους. (Πράγματα προστίθενται σε αυτό chapter).
Τελικά την βρήκε ο Xilix και για άλλη μια φορά της έσωσε τη ζωή. Της είπε πως μπορεί να εκδικηθεί τον Kharchvuk και τα goblins. Όμως δεν ήταν έτοιμη ακόμα. Για πολλά χρόνια βοήθαγε τον Χilix και τους ντόπιους σε διάφορες αποστολές, ακολουθώντας ωστόσο τις συμβουλές που τις είχαν δώσει τα πνεύματα. Κρυμμένη στο σκοτάδι χτυπούσε πάντα την στιγμή που αντίπαλος της δεν την περίμενε.
Όταν κάποια στιγμή ένα από τα goblins ανέφερε το όνομα του Kharchvuk αποφάσισε πως είχε έρθει η ώρα να πάρει την εκδίκηση της. Με την βοήθεια του Xilix βρήκανε το tribe. Τελικά κατάφερε να σκοτώσει τον Κharchvuk, το dagger της μητέρας έμεινε για πάντα καρφωμένο στην καρδιά του και το spiked chain του goblin, εκείνο που είχε σκοτώσει την μητέρα της, έγινε το νέο της όπλο. Το κενό ωστόσο παρέμενε, είχε μάθει πως υπήρχαν εντολές από αλλού οι οποίες οδήγησαν τα goblin στην επίθεση στο χωριό, όλα ήταν ένα μυστήριο!
Tα επόμενα χρόνια μαζί με τον Xilix κρατούσαν την ευρύτερη περιοχή σε ευημερία, όσο αυτό ήταν δυνατόν τουλάχιστον. Αρκετές φορές επισκέφθηκε τις σπηλιές των dwarves, αρχικά είχε πάει να τους ενημερώσει τους συγγενείς της για τον θάνατο της μητέρας της και την εκδίκηση της. Η πόλη της άρεσε, σκοτεινή έτσι όπως ήταν μακριά από το φως του ηλίου και των φεγγαριών.

[HohohoPIMP]

Λάθος thread, but I appreciate the effort

Θα το διαβάσω αργότερα και θα κάνω edit εδώ σχόλια κλπ. (if any)


EDIT: All approved. Nice work, buddy!

[Sponsored content]